Glazen kliffen, marketing van boeken, Zomergasten bereikt een verhouding van 50% man en 50% vrouw, Amerikaanse staten die hun anti-abortus wetten terug moeten draaien, dat en meer in deze strijdbare editie van de nieuwsronde.
Hedy d’Ancona doet mee aan Zomergasten
Meisjes van acht snappen het al: de manier waarop je een boek in de markt zet, doet iets met zowel de lezers als de auteurs. Nadat The Bell Jar van Silvia Plath een chick-lit kaft kreeg, met woedende reacties tot gevolg, zou je denken dat uitgeverijen beter weten. Maar nee. Journaliste Suki Kim ging undercover en woonde een jaar in Noord-Korea om de situatie in het land van binnenuit te beschrijven. Haar uitgever besloot echter om haar boek niet te bestempelen tot werk van een verslaggever, maar als persoonlijke memoires. Op die manier ondermijnde de marketing haar professionaliteit en haar deskundigheid. Kim laat het er niet bij zitten en protesteert openlijk.
Zomergasten krijgt een behoorlijk diverse editie. Presentator Arjen Lubach, schrijfster Griet op de Beeck, oud-politica en feministe Hedy d’Ancona, hoogleraar gerontologie Andrea Maier, premier Mark Rutte en activist Abou Jahjah (een omstreden keuze) krijgen allemaal drie uur om een avond televisie te verzorgen. Oftewel 50% vrouwen. Complimenten, VPRO!
Misschien kunnen andere redacties een voorbeeld nemen aan Zomergasten, want bij het Groot Dictee is het bijvoorbeeld nog steeds een eenheidsworst. Opnieuw schrijft een blanke man de tekst van het dictee. Moeten we met ons allen echt geloven dat behalve Kristien Hemmerechts (editie 2008) en Lieve Joris (2016) geen enkele vrouwelijke auteur goed genoeg is om het dictee te schrijven? Sinds 1991? Komop zeg!
Nog een goed voorbeeld: de groep mensen die films een Oscar toekent, lag onder vuur omdat het vooral blanke mannen waren. Ze luisterden naar de kritiek. De groep breidt uit en nodigde honderden nieuwe leden uit, waarvan 46% vrouwen en 41% mensen met een niet-blanke huid. Als de groep die kiest meer diversiteit bereikt, wordt de kans groter dat ”andersoortige films” en ”andere mensen” *kuch vrouwen zijn mensen kuch* prijzen winnen.
Als vrouwen meer lof en eer winnen, krijgen ze misschien meer kansen. Nu ontvangen ze voor hetzelfde soort productie veel lagere budgetten, en hun films draaien in veel minder bioscopen dan gelijksoortige films van mannelijke collega’s. Hoog tijd dat hier verandering in komt.
Nadat de allerhoogste rechters in de V.S. de vloer aanveegden met wetgeving die het vrouwen onmogelijk maakt hun recht op abortus daadwerkelijk uit te oefenen, moeten conservatieven in allerlei staten hun keutels intrekken. Zo blokkeerde een rechter in Florida een wet die klinieken zou beroven van fondsen en hen zou dwingen peperdure operatiekamers op te tuigen (voor niks, want abortus is een van de veiligste procedures die er bestaan). Ook in Indiana stak een federale rechter een stokje voor anti-abortus wetgeving. Alabama, Kansas, Louisiana, Mississippi, Oklahoma en Wisconsin volgen waarschijnlijk binnenkort.
Verder in de V.S.: dé voorvechtster voor vrouwenrechten, presidentskandidaat Clinton, kan op warme steun van veel vrouwen rekenen. Progressieve mannen laten het echter afweten. Die andere Democratische kandidaat, Bernie Sanders, trok zich na zijn verlies nog steeds niet officieel terug en 22% van zijn potentiële kiezers zouden liever voor Trump stemmen dan Clinton. Hoe kunnen mannen van het Bernie-kamp zich als feministisch en progressief presenteren, terwijl ze tegelijkertijd terugdeinzen om op een vrouw te stemmen? Waar blijven ze?
Terug in Nederland: redacteur Daphne van Rossum lanceert hashtag #ikbennietverkrachtmaar naar aanleiding van seksueel geweld tegen meisjes en vrouwen. Onder andere op muziekfestivals gaat het mis. Prima dat vrouwen het zwijgen doorbreken, maar andere partijen zijn ook aan zet. Misschien kan de overheid het succes van de ‘wees niet die vent’-campagne kopiëren. Die p.r. campagne leidde tot tien procent minder aanrandingen in Vancouver, Canada. Onder andere door de groep aan te spreken die de daders levert. Ideetje!
Leuk, al die vrouwen die in de nasleep van de Brexit het politieke podium beklimmen. Maar er zit een adder onder het gras. Stereotypering van vrouwen als redder, want ze zijn zo begripvol en ze communiceren zo goed en wat fijn dat ze de rotzooi opruimen. En de glazen klif – een kans pakken, maar wel voor plekken die een veel groter risico op mislukking met zich meebrengen.
….En webmagazine Jezebel gaat ondertussen stug door met het bestrijden van vrouwenhater Donald Trump, met prachtige omschrijvingen zoals ”Donald Trump, our favorite fascist wad of upchucked puree carports”of”gold-tipped mucus plug Donald Trump” (uuuurgh, smerig!!!!) of ‘‘GOP presumptive nominee and melted Claymation villain Donald Trump”.
Lijstjes en overzichten waar vrouwen nauwelijks op voorkomen! Iets waar je het over moet blijven hebben, want vrouwen verdienen beter, en horen niet uit de geschiedenis weggeschreven te worden. Bladen die zonder probleem een slappe penis op de voorpagina mogen zetten, maar vagina’s? Huuuu, nee, dan word je gecensureerd. Verkrachting in India blijft een probleem, internethaat jegens een fictief personage verschuift naar het echte leven. Dat en nog veeeeeeel meer in deze nieuwsronde. Cheers!
Nog een lijstje. Van regisseur Spike Lee. Hij presenteerde een lijst met werken die filmstudenten volgens hem gezien móeten hebben. Ook hier allemaal mannen en slechts een (1) vrouw. Grootheden zoals Jane Campion schitterden door afwezigheid. Na bakkenterechtekritiek voegde Lee zowaar zeven films van vrouwelijke regisseurs toe aan zijn lijstje aanbevolen werken. Campion kreeg alsnog erkenning, evenals Oscarwinnares Kathryn Bigelow en de Italiaanse Lina Wertmuller. Het blijft echter idioot dat iemand als Lee anno 2013 in eerste instantie geen enkele regisseuse kon noemen. Terwijl er, net als bij de denkers, als het gaat om regisseuses genoeg te kiezen valt.
Zomergasten mogen persoonlijke lijstjes maken, van fragmenten die ze graag willen zien. Keer op keer bleek dat de gasten bijzonder veel moeite hadden om vrouwen op te nemen in hun overzicht. Wouter Bos kwam bijvoorbeeld niet verder dan 0,21 vrouwen. Alsof de wereld maar uit één geslacht bestaat. Patronen, patronen….
Actrice Anna Gunn wist vantevoren dat haar personage in Breaking Bad, werkende moeder Skyler, niet populair zou worden. Maar dat de haat jegens Skyler zich zou verplaatsen naar het echte leven, was nieuw voor haar. Feministes analyseerden de haat en hadden er wel een verklaring voor. Hun opinie bleef echter beperkt tot gespecialiseerde weblogs en nieuwssites. Na de zoveelste bedreiging met verkrachting besloot Gunn daarom een stuk te schrijven voor de New York Times. Dat zoveel mensen haar personage haten spreekt boekdelen over seksisme en vrouwenhaat, concludeert ze.
Vagina’s. De helft van de wereldbevolking heeft er eentje, maar als je er een gewone foto van publiceert – dus niet de chirurgisch opgeleukte, kaalgeschoren, gephotoshopte variant – krijg je meteen te maken met censuur. Hypocriet, vinden de makers van het blad. Een slappe penis op de cover was eerder geen probleem. Maar nu? ,,That in 2013, vulvas can still be considered something that should be shunned and hidden, or offensive, is absurd.”
Positief nieuws: cabaretière Bridget Christie won de Foster Comedy Award op het Fringe Festival in de Schotse stad Edinburgh. In A Bic For Her (de titel slaat op pastelkleurige bic balpennen ‘voor haar’) nam ze het publiek een uur lang mee op tournee langs allerlei feministische onderwerpen. Haar show sloeg in als een bom.
Een fotografe was aan het werk in de Indiase stad Mumbai en moest dat bekopen met een groepsverkrachting. De politie slaagde erin alle vijf verdachte mannen te arresteren. De fotografe toont grote moed: ”Het slachtoffer schrijft dat ze hoopt dat geen enkele andere vrouw ‘in deze stad en in dit land’ ooit zo’n ‘brute vernedering’ zal ondergaan, en dat de daders gestraft moeten worden omdat ze ‘mijn leven hebben vernield’. Ze schrijft ook dat ‘verkrachting niet het eind van mijn leven’ is. ‘Ik zal blijven vechten.’ Ze wil zo snel mogelijk weer aan de slag op haar stageplek.” In de berichtgeving hierover gebruikte CNN de woorden rape culture in een kop. Verkrachtingscultuur. Een bewijs dat het feminisme erin slaagt sommige begrippen algemeen bekend te maken.
Hedy d’Ancona doet mee aan Zomergasten