Werksfeer hangt af van verdeling m/v, luidt de titel van een artikel in Volkskrant Banen. Aan het woord komt ene Frank van Marwijk, auteur van manipuleren kun je leren. En hij blijkt het alleen te hebben over de sfeer in bedrijven waar mannen domineren. Zulke tribale gemeenschappen kunnen best een leuk jong flirterig vrouwtje gebruiken, om de boel eens lekker op te frissen.
Hoe komt zo’n leuk wijffie aan een baan bij deze mannenclub? Ook daar heeft Van Marwijk antwoord op:
Als je als vrouw op sollitatiegesprek gaat bij een mannelijke leidinggevende, dan moet je aan het begin van het gesprek nooit flirterig zijn omdat je op dat moment wordt beoordeeld op je kwaliteiten. Gaandeweg in het gesprek moet de vrouw een meer ontspannen (asymmetrische) lichaamshouding aannemen en is het zelfs nodig om te flirten omdat anders de kans bestaat dat ze stijf overkomt.’Verder moet de vrouw vooral lachen om zijn grapjes, want daarmee laat zij blijken dat zij zijn intelligentie hoog inschat. Door zijn humor merkbaar te waarderen geeft zij hem dus een compliment.’
Oh Karel, wat ben je toch sprankelend en intelligent!
Maar wacht, er is meer. Geconfronteerd met dit scenario uit de jaren vijftig werpt de schrijver van het artikel tegen:
Maar kan zo’n vlotte en flirterige uitwerking van vrouwen op mannen geen negatieve gevolgen hebben voor de beeldvorming over vrouwen? ‘Dat hoeft niet’, zegt Van Marwijk ‘mits vrouwen hun charmes op een zakelijke manier weten te gebruiken. Flirten kan dan zelfs een kracht zijn.’
Dus, allereerst moet je als kandidate maar hopen dat er inderdaad geen vrouw in het bedrijf te bekennen is, want dan gaat het meteen mis met dat sollicitatiegesprek. Maar tref je inderdaad een man tegenover je, dan begint de ellende pas echt. Hoe serieus begin je? Hoe herken je het omslagpunt? Wanneer begin je te flirten en hoe bouw je dat dan op? Wat is zakelijk? Wanneer wordt die flirtkracht té krachtig? Zoveel onzekerheden, zoveel kijken en nog eens kijken of het allemaal nog steeds goed valt bij De Man.
Maar wacht, als dit mijnenveld van zakelijk geflirt je teveel wordt, kun je gelukkig ook nog je toevlucht nemen tot paaien en slijmen. Hoe tenenkrommend de poging tot humor ook is, lach om zijn grapjes, LACH, verdorie. Want die sukkel is te stom om in te zien dat je je aan hem ergert. Integendeel, hij valt als een blok voor je charmes en denkt meteen dat je hem errug intelligent en sprankelend vindt.
In welk jaar leeft Van Marwijk? En hoe denkt hij in hemelsnaam dat een vrouw zijn flirtscenario in de praktijk uit kan voeren? O wacht, daar staat het al. Behalve boeken schrijven over manipuleren en zo, heeft de beste man ook een eigen coachingbedrijfje waarbij lichaamstaal centraal staat. Dus het gaat niet om de verhouding m/v, en het gaat niet over flirten. De Volkskrant had gewoon bovenaan het artikel kunnen zetten: Van Marwijk zoekt klanten voor stoomcursus ouderwetse rolpatronen. Dan was de kop eerlijk geweest.
De Zesde Clan 